Każdy alergen składa się z różnych białek tzw. molekuł alergenowych zdolnych do uczulania. Dzięki molekularnej diagnostyce alergii uzyskujemy informacje na temat uczulenia na konkretne białka, co pozwala na ustalenie indywidualnego profilu uczulenia. Szczegółowa diagnostyka molekularna jest szczególnie pomocna w:
1. Wykluczeniu reakcji krzyżowych O alergii krzyżowej mówimy wtedy, gdy u osoby uczulonej, występują objawy alergii w odpowiedzi na kontakt z min. dwoma pozornie różnymi alergenami, ale o podobnej budowie strukturalnej. Praktycznie oznacza to, że osoba pierwotnie uczulona na lateks może mieć alergię na np. banana, kiwi, awokado.
2. Ocena ryzyka wstrząsu anafilaktycznego Obecność przeciwciał przeciwko przynajmniej jednemu spośród molekuł alergenowych orzecha ziemnego: Ara h1, Ara h2, Ara h3 lub Ara h9 może wskazywać na ryzyko ciężkich reakcji ogólnoustrojowych. Na łagodniejszą postać alergii będą wskazywały przeciwciała przeciwko molekule Ara h8.Jak również pacjenci z obecnymi przeciwciałami IgE swoistymi dla Ara h8 mogą reagować krzyżowo na pyłki brzozy i pyłki drzew spokrewnionych z brzozą.
3. Odczulanie W szczepionkach odczulających dominują tzw. molekuły główne. Jeżeli u pacjenta nie występują przeciwciała przeciwko tym molekułom skuteczność odczulania będzie niska. Ponadto wielu pacjentów wykazuje dodatnie wyniki testów skórnych i serologicznych na jady zarówno osy jak i pszczoły (podwójna pozytywność), ale reaguje klinicznie tylko na jeden z nich. Diagnostyka molekularna pozwala na precyzyjne określenie źródła alergii.
4. Monitorowanie rozwoju tolerancji Możemy ocenić rozwój tolerancji na niektóre pokarmy, takie jak mleko i białko jaja kurzego. Markerem tolerancji w przypadku mleka jest kazeina, owomukoid w przypadku jaja kurzego. Powszechnie znanym problemem jest alergia na mleko u dzieci, które równie często z niej wyrastają. Okresowe oznaczanie poziomu p/c przeciwko kazeinie i ich sukcesywny spadek będzie informował o nabywaniu tolerancji na mleko.
5. Wskazówki dietetyczne Możemy lepiej dopasować zalecenia dietetyczne, uwzględniając właściwości poszczególnych białek w zależności od tego, czy są poddane obróbce termicznej, czy też spożywane są w formie surowej. Osoby uczulone na kazeinę (główny alergen mleka), nie będą w ogóle tolerowały produktów mlecznych, ponieważ jest ona odporna na działanie wysokich temperatur. Natomiast uczulenie na inne molekuły mleka (np. alfa-laktoalbuminę, beta-laktoglubulinę), które są wrażliwe na obróbkę termiczną, prawdopodobnie będą dobrze tolerowane.