Badania w tym pakiecie pozwalają na wstępną diagnostykę układowych chorób tkanki łącznej, jeżeli u pacjenta występują objawy dla nich charakterystyczne. Dolegliwości mogą różnić się w zależności od konkretnej jednostki chorobowej. Interpretacja powyższych wyników powinna być zawsze w połączeniu z konsultacją specjalisty reumatologa/immunologa który przeprowadzi dokładny wywiad z pacjentem oraz badanie przedmiotowe.
Pakiet układowe choroby tkanki łącznej obejmuje następujące badania:
- ANA – czuły, lecz nieswoisty marker układowych chorób tkanki łącznej (UChTŁ). Obecność przeciwciał przeciwjądrowych jest ważnym kryterium do dalszej obserwacji w kierunku chorób reumatycznych. Zarówno dodatnie, jak i ujemne miano ANA nie potwierdza, ani nie wyklucza obecności układowych chorób tkanki łącznej. Ważna jest ich interpretacja w połączeniu z badaniem podmiotowym (wywiadem) oraz przedmiotowym (fizykalnym badaniem pacjenta).
- ANA/ENA BLOT - test wykonywany metodą WESTERN BLOT. Jest badaniem pozwalającym na oznaczenie specyficznych przeciwciał reumatycznych (16 antygenów jądrowych i cytoplazmatycznych). Ogólne wskazania do wykonania testu immunoblot (ANA/ENA BLOT): poszerzenie diagnostyki w kierunku określonych układowych chorób tkanki łącznej; ocena aktywności choroby zasadniczej, monitorowanie leczenia.
- LDH – dehydrogenaza mleczanowa, jej stężenie może być podwyższone w przebiegu chorób układu krwiotwórczego oraz poważnych chorób reumatycznych (idiopatyczne miopatie zapalne, zespół Felty’ego).
- CK – kinaza fosfokeratynowa pozwala na ocenę rozpadu komórek mięśniowych. Marker uszkodzenia mięśni, często obserwowany w przebiegu idiopatycznych miopatii zapalnych, jak zapalenie wielo- i/lub skórnomięsniowe.
- Składowe dopełniacza C3 i C4 – oznaczenia wykorzystywane w diagnostyce chorób o podłożu autoimmunologicznym takich jak np. zespół Sjögrena.
- Proteinogram białek surowicy krwi – szczegółowa analiza białek surowicy krwi służy diagnostyce i monitorowaniu chorób wątroby, nerek oraz szpiku kostnego. W chorobach autoimmunologicznych występuje najczęściej wzrost frakcji gammaglobulin. Hipergammaglobulinemia poliklonalna, w przeciwieństwie do monoklonalnej obserwowanej w przebiegu szpiczaka mnogiego, obserwowana jest często w przebiegu zespołu Sjögrena.
Pakiet układowe choroby tkanki łącznej należy zlecić równocześnie zpakietem reumatologicznym podstawowym, co pozwoli na jednoczesną ocenę stanu klinicznego pacjenta.
Przygotowanie do badania
- Materiałem do badań jest krew. Pobranie krwi nie wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent nie musi być na czczo, należy unikać posiłków wysokotłuszczowych przed pobraniem.