Pakiet - krzywa cukrowa

Test doustnego obciążenia glukozą jest cennym badaniem, wskazującym reakcję organizmu na dostarczenie dużej dawki cukru. U osób zdrowych poziom glukozy fizjologicznie wzrasta po jej przyjęciu, jednak wraca do normy w określonym czasie. U osób z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej podwyższony poziom glukozy utrzymuje się dłużej.

Badanie krzywej cukrowej przeprowadza się w godzinach porannych. Po południu i wieczorem wrażliwość tkanek na insulinę oraz reaktywność komórek ß trzustki na glukozę jest mniejsza, tym samym tolerancja glukozy jest zmniejszona.

Test doustnego obciążenia glukozą polega na oznaczeniu poziomu glukozy na czczo, a następnie na dwóch pobraniach w 60. i 120. minucie po wypiciu glukozy rozpuszczonej w wodzie.

Prawidłowe stężenie glukozy na czczo (przed jej wypiciem) wynosi 70 - 99 mg/dl, natomiast w 120. minucie powinno być niższe nie 140 mg/dl. Jeśli w drugiej godzinie testu doustnego obciążenia glukozą stężenie glukozy wynosi 140-199 mg/dl, świadczy to o nieprawidłowej tolerancji glukozy, a jeśli przekracza 200 mg/dl mamy do czynienia z cukrzycą.

Stężenie glukozy w tym teście ocenia się we krwi żylnej, badania nie wykonujemy glukometrem, który jest narzędziem do samokontroli cukrzycy i nie jest urządzeniem diagnostycznym.

WAŻNE: wykonywanie doustnego testu obciążenia glukozą na skutek zmian stężenia cukru we krwi może skutkować np. omdleniem. Dlatego w trosce o dobro i bezpieczeństwo pacjentów każdy pacjent zgłaszający się na to badanie powinien mieć skierowanie od lekarza kierującego go na taki test.

Pacjenci bez skierowania muszą podpisać stosowne oświadczenie wskazujące, że badanie wykonują na zlecenie lekarza.

Przed przystąpieniem do wykonania testu obciążenia glukozą, powinien zostać wykonany pomiar glukozy na czczo za pomocą glukometru.

Wynik nie przekraczający 126 mg/dl pozwala na wykonanie testu.

Test doustnego obciążenia glukozą wymaga, aby pacjent był do niego odpowiednio przygotowany. Nie należy go wykonywać w czasie infekcji i antybiotykoterapii. Badanie krzywej cukrowej nie powinno być wykonywane w okresie intensywnych treningów i zawodów sportowych. Na kilka dni przed badaniem należy zminimalizować intensywność treningów, a dzień przed badaniem najlepiej z nich zrezygnować. Jeśli pacjent zażywa leki - zwłaszcza wpływające na poziom glukozy, jak leki moczopędne czy leki sterydowe, należy to zgłosić lekarzowi. Jeśli pacjent zażywa metforminę jej ewentualne odstawienie musi być uzgodnione z lekarzem.

Na trzy dni przed badaniem krzywej cukrowej unikamy alkoholu, kawy, napojów kofeinowych. Nie należy stosować restrykcyjnych diet, nie należy odstawiać węglowodanów. Najlepiej pozostać na zwyczajowej, przez siebie na co dzień spożywanej diecie.

Na badanie krzywej cukrowej przychodzimy na czczo - co najmniej 8 godzin po ostatnim posiłku. Rozpuszczoną w wodzie glukozę należy wypić w ciągu 5 minut (im szybciej tym lepiej). Roztworu glukozy nie należy niczym rozcieńczać (np. cytryną), ponieważ może to zaburzać wyniki badania.

Jeśli zdarzy się, że glukoza zostanie zwymiotowana, badania nie można przeprowadzić w danym dniu, wynik byłby niediagnostyczny.

Po wypiciu glukozy musimy pozostać w spoczynku, nie zjadamy żadnych pokarmów oraz nie pijemy żadnych płynów, nie palimy papierosów, nie przyjmujemy leków, nie wychodzimy z laboratorium w celu załatwienia zaległych spraw.

Pacjent powinien przyjść na pobranie z wcześniej zakupioną glukozą.

Pakiet krzywa cukrowa - kto i kiedy powinien wykonać badanie?

Wskazaniem do jej wykonania jest stężenie glukozy na czczo 100-125 mg/dl, podejrzenie hipoglikemii reaktywnej oraz podwyższony wskaźnik insulinooporności. Jest to badanie obowiązkowe dla kobiet między 24. a 28. tygodniem ciąży.

Zapraszamy do wysłuchania wypowiedzi diabetologa – dr n.med. Anny Jednach-Steinhagen na temat insulinooporności:

Dodatkowe przygotowanie