Wirus zapalenia wątroby typu C (WZW C, HCV) RNA metodą PCR Kod ICD: V55

Szacuje się, że nawet 700 000 osób w Polsce może być zakażonych wirusem HCV – najgroźniejszym spośród wirusów powodujących zapalenie wątroby. Źródłem infekcji może być kontakt z krwią osoby zakażonej. Niebezpieczeństwo związane z wirusem HCV ma związek z faktem, że zakażenie przez długi czas może nie powodować żadnych objawów. Tymczasem tocząca się przewlekle infekcja stopniowo niszczy komórki wątroby, z czasem prowadząc do rozwoju poważnych chorób, takich jak marskość, a nawet nowotwór tego organu. Sytuację utrudnia brak skutecznej szczepionki chroniącej przed zakażeniem. Jedynym sposobem na wykrycie wczesnego wykrycia obecności wirusa HCV w organizmie jest wykonywanie badań laboratoryjnych.

Podstawowym badaniem w diagnostyce HCV jest wykrywanie przeciwciał anty-HCV. Część zakażonych wirusem osób zwalcza infekcję i powraca do zdrowia. W takich przypadkach przeciwciała anty-HCV nadal będą reaktywne, a RNA wirusa będzie nieobecny w badanej krwi pacjenta. 

Badanie w kierunku obecności RNA wirusa HCV umożliwia rozpoznanie aktywnego zakażenia – materiał genetyczny wirusa może być wykryty już ok. 2 tygodnie po zakażeniu. Dla porównania przeciwciała anty-HCV stają się reaktywne dopiero po około 3 miesiącach od zakażenia wirusem HCV.