Wirus zapalenia wątroby typu B (WZW B, HBV) wykrywanie mutacji opornych na lamiwudynę

Zakażenie wirusem HBV (wirus zapalenia wątroby typu B) należy do najbardziej rozpowszechnionych na świecie. Do zakażenia może dojść m.in. podczas kontaktu z zakażoną krwią, w czasie stosunków płciowych z zakażonym partnerem oraz okołoporodowo. Objawy zakażenia są różnorodne, od całkowicie bezobjawowego przebiegu, poprzez ostre lub przewlekłe infekcje mogące manifestować się m. in. żółtaczką, utratą apetytu, zmęczeniem.

Zakażenie wirusem HBV można stwierdzić, wykonując badanie na obecność specyficznych antygenów (HBsAg, HBeAg) lub przeciwciał odpornościowych (antyHBe, antyHBc) oraz wykrycie materiału genetycznego (DNA) wirusa w badanej krwi. Należy pamiętać, że zakażenie przewlekłe może doprowadzić do marskości wątroby oraz raka wątroby. Na rynku dostępna jest skuteczna szczepionka chroniąca przed powikłaniami spowodowanymi zakażeniem tym groźnym wirusem.

W ostatnich latach nastąpił znaczny postęp w leczeniu zakażeń wirusem HBV, pozwalający na uzyskanie znacznej supresji replikacji DNA wirusa HBV. Stosowany jest interferon alfa lub jego pegylowana odmiana oraz analogi nukleozydowe i nukleotydowe (lamiwudyna, adefowir, entekawir). Niestety terapia może powodować powstanie opornych na leczenie mutantów wirusa HBV. Nasze badanie pozwala na określenie obecności mutacji w genomie wirusa HBV warunkującej oporność na dany terapeutyk.