Aktywność enzymu S-metylotransferazy tiopuryny (TPMT) oznacza się u pacjentów przed rozpoczęciem leczenia lekami tiopurynowymi. Badanie pozwala ocenić ryzyko wystąpienia skutków niepożądanych.
Oczekiwanie na wynik
-
Materiał
Krew
Przygotowanie
Tiopuryny to klasa leków, które hamują czynność układu odpornościowego. Należą do niej azatiopryna, merkaptopuryna i tioguanina. Leki te są wykorzystywane do leczenia między innymi ostrej białaczki limfoblastycznej, nieswoistych zapalnych chorób jelit i chorób autoimmunologicznych.
Badanie polega na oznaczaniu aktywności enzymu S-metylotransferazy tiopuryny (TPMT) w krwinkach czerwonych pacjenta. Enzym ten jest odpowiedzialny za zdolność do prawidłowego metabolizowania tiopuryn. Ok 1:200-300 pacjentów wykazuje całkowity brak aktywności genu (znacznie obniżony poziom TPMT). 10% pacjentów wykazują bardzo duże zmniejszenie aktywności enzymu, u ok. 90% aktywność jest w normie. Pacjenci ze zmniejszoną aktywnością TPMT po podaniu tiopuryn demonstrują znaczne toksyczne działania uboczne (szczególnie osteotoksyczne).
Do czynników, które mają wpływ na aktywność TPMT należą: transfuzje w ciągu 3 miesięcy poprzedzających pobranie próbki oraz przyjmowane przez pacjenta leki: tiopuryny, które powodują wzrost aktywności TPMT, sulfasalzyna i mesalazyna wpływają na obniżenie jej aktywności.