Posiew z ucha zewnętrznego (tlenowo) Kod ICD: 91.831

Ucho zewnętrzne zbudowane jest z małżowiny usznej i przewodu słuchowego zewnętrznego. Od ucha środkowego oddziela je błona bębenkowa.

Czynnikami ryzyka wystąpienia zapalenia ucha zewnętrznego są: gorący wilgotny klimat, przewlekła obecność wilgoci w uchu, zwężenie kanału słuchowego, zaleganie złuszczonego naskórka, częste usuwanie wacikami woskowiny, choroby dermatologiczne skóry i urazy.

Zapalenie ucha zewnętrznego objawia się zazwyczaj:

• bólem ucha (szczególnie przy przeżuwaniu pokarmów),
• uczuciem rozpierania w uchu
• obrzękiem,
• zaczerwienieniem i rozpulchnieniem skóry,
• wyciekiem z ucha,
• problemami ze słuchem,
• bólami i zawrotami głowy,
• gorączką

Przyczyną zapalenia ucha są najczęściej bakterie z gatunku Staphylococcus aureus (czyraki) i Pseudomonas aeruginosa (ucho pływaka). Otomykoza, czyli zapalenie grzybicze, powodowane jest głównie przez grzyby drożdżopodobne Candida albicans i pleśnie z rodzaju Aspergillus.

Badanie polega na wykonaniu wymazu specjalną wymazówką z chorobowo zmienionych miejsc przewodu słuchowego zewnętrznego prawego i/lub lewego i posianiu pobranego materiału na podłoża mikrobiologiczne. W posiewie wykrywane są i identyfikowane do gatunku bakterie tlenowe i grzyby drożdżopodobne. Badanie kończy się oceną wrażliwości drobnoustrojów na leki: w przypadku bakterii wykonywany jest antybiogram (bez konieczności dodatkowego zlecania), w przypadku grzybów drożdżopodobnych wykonywany jest na dodatkowe zlecenie mykogram.

Przygotowanie do badań

• przed badaniem nie można stosować środków działających miejscowo (aerozole, maści, krople)
• badanie wykonuje się przed zastosowaniem antybiotykoterapii

Dodatkowe przygotowanie