Wirus zapalenia wątroby typu C (WZW C, HCV) oznaczenie genoptypu metodą PCR i hybrydyzacji kwasu nukleinowego

Szacuje się, że w Polsce liczba osób zakażonych wirusem HCV może wynosi ok. 150 000. Do infekcji może dojść poprzez kontakt z zakażoną krwią. Zakażenie wirusem HCV należy do najgroźniejszych spośród wirusów powodujących zapalenie wątroby. Jest to głównie spowodowane tym, iż większość infekcji przechodzi w stan przewlekły, co w konsekwencji może doprowadzić do marskości, a nawet raka wątroby. Objawy pojawiają się często dopiero po wielu latach od zakażenia. Niestety brak jest skutecznej szczepionki chroniącej przed zakażeniem wirusem HCV.

Podstawowym badaniem w diagnostyce HCV jest wykrywanie przeciwciał anty-HCV. Część zakażonych wirusem osób zwalcza infekcję i powraca do zdrowia. W takich przypadkach przeciwciała anty-HCV nadal będą reaktywne, a RNA wirusa będzie nieobecny w badanej krwi pacjenta. Tak więc dla potwierdzenia aktywnego zakażenia konieczne jest wykrycie materiału genetycznego(RNA) wirusa HCV.

Oznaczanie genotypu wirusa HCV (jego odmiany genetycznej) może być zalecone przed rozpoczęciem leczenia. Istnieje sześć typów wirusa HCV, osoby z genotypem 1 wymagają zwykle dłuższego leczenia. Z tego powodu genotypowanie może mieć znaczenie dla określenia długości i intensywności leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C.