Roztocze kurzu domowego komponenta n Der p 1 (D-202) IgE swoiste Kod ICD: L91

Alergia na kurz – to potoczne sformułowanie, za którym kryje się alergia na roztocza kurzu domowego. Alergia na roztocze kurzu domowego stanowi poważny problem kliniczny we wszystkich rejonach świata. Uczulenie na alergeny roztoczy kurzu domowego Dermatophagoides pteronyssinus i farinae są odpowiedzialne za trwający przez cały rok alergiczny nieżyt nosa oraz astmę oskrzelową. Identyczność sekwencji aminokwasowych pomiędzy Der p i Der f jest bardzo wysoka i wynosi 80-85%.Roztocza to mikroskopijne pajęczaki o długości ciała 0,1- 0,5 mm. Należą do współlokatorów wszystkich gospodarstw domowych. Najliczniej występują  w naszych sypialniach. Żywią się przede wszystkim resztkami złuszczonego naskórka, włosów i paznokci.

Objawy uczulenia na roztocze mieszkaniowe to przede wszystkim zatkany nos, szczególnie w godzinach porannych oraz objawy astmy oskrzelowej. Nasilenie dolegliwości występuje jesienią, przy zamkniętych oknach i częstym przebywaniu w pomieszczeniach. Dzieci w wieku niemowlęcym mają szczególnie korzystne warunki do wdychania silnie uczulającego antygenu, co powoduje, że objawy uczulenia można stwierdzić już nawet u niemowlaków. Uczulenie na roztocze kurzu jest schorzeniem o charakterze przewlekłym i stopniowym pojawianiu się coraz to bardziej dominujących objawów astmy oskrzelowej.

Alergen Der p  1 obecny w odchodach roztoczy, należy do grupy białek tzw. proteaz cysteinowych, wraz z Der p 2;  należą do najważniejszych białek w uczuleniu na roztocze kurzu domowego. Wczesne uczulenie na Der p1 i Der p 2 powiązane jest z rozwojem astmy. U kilku procent uczulonych na roztocze kurzu domowego brakuje przeciwciał przeciwko Der p 1 i Der p 2 co może skutkować niepowodzeniem swoistej immunoterapii. U tych pacjentów należy oznaczyć poziom przeciwciał dla Der p 23.

Test wykonywany jest metodą referencyjną ImmunoCAP, uznawaną za złoty standard w alergologii. Prawdziwie ilościowy zakres pomiarowy od 0,1-100 kUA / L.

Przygotowanie do badań

• Materiałem do badania jest krew.
• Pacjent nie musi być na czczo, należy jedynie unikać posiłków wysokotłuszczowych.
• Nie jest wymagane odstawienie leków sterydowych i przeciwhistaminowych podanych doustnie i miejscowo.