Luteotropina jest ważnym hormonem zarówno dla kobiet jak i mężczyzn. U mężczyzn odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie komórek śródmiąższowych jąder (komórek Leydiga), które odpowiadają za produkcję testosteronu. U kobiet hormon ten odpowiada za proces owulacji, czyli pęknięcia pęcherzyka Graafa. Ponadto bierze udział w powstawaniu oraz podtrzymuje funkcjonowanie ciałka żółtego, odpowiedzialnego za produkcję i wydzielanie progesteronu i estrogenów. Stężenie luteotropiny nie jest stałe i zależy od wieku, płci oraz fazy cyklu menstruacyjnego.
Oczekiwanie na wynik
1 dzień roboczy
Materiał
Krew
Przygotowanie
Luteotropina, czyli hormon luteinizujący bądź lutropina jest glikoproteiną wydzielaną przez przedni płat przysadki mózgowej, dzięki stymulacji przez podwzgórzową gonadoliberynę (GnRH). Pobudza syntezę hormonów płciowych ( estradiolu u kobiet, testosteron u mężczyzn) oraz wpływa na spermatogenezę w jądrach, dojrzewanie pęcherzyka jajnikowego i stymulację owulacji w jajnikach. Stężenie tego hormonu zależy od płci i wzrasta z wiekiem (u kobiet zależy także od cyklu miesięcznego).
Oznaczenie stężenia hormonu luteinizującego wykorzystywane jest w:
Obserwuje się wzrost stężenia LH po wysiłku fizycznym, natomiast długotrwały trening wytrzymałościowy może doprowadzić do zmniejszenia stężenia tego hormonu.
Badanie stężenia hormonu LH wykonywane jest, jeśli występują niepokojące objawy. U kobiet najczęściej są to trudności z zajściem w ciążę lub zaburzenia miesiączkowania.
Oznaczenie to bywa wykonywane w diagnostyce zespołu policystycznych jajników (wraz z FSH), w którym zwłaszcza u osób szczupłych stężenie LH jest dwu-, trzykrotnie wyższe od FSH (prawidłowo stężenie LH jest niższe od stężenia FSH).
Oznaczenie stężenia hormonu wykorzystywane jest również do planowania ciąży - pomaga ustalić moment owulacji.
W przypadku problemów reprodukcyjnych stężenie LH bada się również u mężczyzn, ponieważ niskie stężenie tego hormonu może odpowiadać za nieprawidłowy rozwój plemników. Ponadto u mężczyzn stężenie LH bada się w przypadku podejrzenia niskiego poziomu testosteronu. Stężenie LH oznacza się najczęściej równocześnie z oznaczeniem stężeń innych hormonów płciowych.
Badanie LH wykorzystywane jest także w diagnostyce chorób przysadki mózgowej lub kiedy zachodzi podejrzenie upośledzonego rozwoju narządów rozrodczych.
U kobiet zaleca się pobranie między 2 a 5 dniem cyklu miesiączkowego lub według wskazań lekarza.