Kadm Kod ICD: P43
Stężenie kadmu we krwi pełnej jest miernikiem aktualnej ekspozycji na kadm (okres ok. 2-3 miesięcy), jak również markerem stężenia nefrotoksycznego i narażenia zawodowego. Zatrucie kadmem zwiększa trzykrotnie ryzyko rozwoju procesu nowotworowego.
Oczekiwanie na wynik
13 dni roboczych
Materiał
Krew
Przygotowanie
- przed pobraniem postaraj się odpocząć przez ok. 15 minut
- możesz iść na pobranie w ciągu dnia, nie musisz być na czczo. Unikaj pobrania materiału po obfitym posiłku
- na około 30 min. przed pobraniem wypij szklankę wody (250ml)
W 1993 roku Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) umieściła ten pierwiastek na liście czynników rakotwórczych u ludzi i zaklasyfikowała jony Cd2+ do klasy I substancji kancerogennych. Kadm gromadzi się przede wszystkim w wątrobie, kościach, a narządem krytycznym są nerki. Wskaźnikiem kumulacji kadmu w nieuszkodzonych nerkach jest stężenie kadmu w moczu.
Kadm już przy bardzo niskich stężeniach jest pierwiastkiem o wysokiej toksyczności.
Głównym źródłem kadmu w życiu codziennym są produkty spożywcze oraz woda pitna. Warzywa, zboża, owoce, zioła, grzyby i ryby są produktami, które dostarczają największe ilości kadmu. Do roślin szczególnie akumulujących związki kadmu zaliczamy m.in. tytoń, orzeszki ziemne, sałatę, szpinak, ale również czekoladę czy mak. Po spaleniu 1 papierosa z dymem tytoniowym do płuc dostaje się około 0,1–0,2 µg kadmu. Przedostaje się on również do mleka matek palących.
W przemyśle kadm jest stosowany głównie w metalurgii do stopów i pokrywania powierzchni niektórych metali oraz w przemyśle elektronicznym, do wyrobu barwników, produkcji tworzyw i nawozów sztucznych, akumulatorów, galwanicznych pokryw ochronnych, materiałów fluorescencyjnych, farb, gumy, baterii niklowo-kadmowych. Występuje również w zakładach przetwórstwa cynku, ołowiu i miedzi.
Ostre zatrucie - spowodowane jednorazową wysoką dawką kadmu u ludzi występuje rzadko i jest związane z narażeniem inhalacyjnym w pracy (ślinotok, uporczywe wymioty, silne biegunki i bóle brzucha). Jednak znacznie częściej dochodzi do zatrucia spowodowanego długotrwałym oddziaływaniem kadmu.
Przewlekłe zatrucie - spowodowane długotrwałą ekspozycją (przez ok. rok), często przebiega bezoobjawowo. Pierwsze objawy to m.in.: suchość w jamie ustnej, metaliczny posmak, brak łaknienia, powstawanie u nasady zębów żółtego tzw. rąbka kadmowego, ogólne osłabienie, uszkodzenia jelit, nerek, wątroby, odwapnienia kości, niedokrwistość, niepłodność, zaburzenia w układzie krwionośnym. Prowadzi również do demineralizacji, osteomalacji i osteoporozy kości.
Badania wykonywane są wysoce czułą metodą Spektrometrią mas sprzężoną z plazmą wzbudzaną indukcyjnie ICP-MS.