Badanie poziomu homocysteiny z wykorzystaniem wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) jest zaawansowaną i precyzyjną metodą oznaczania stężenia tego aminokwasu we krwi. Homocysteina jest istotnym wskaźnikiem biochemicznym, ponieważ jej podwyższone stężenie może sygnalizować zwiększone ryzyko rozwoju poważnych chorób, zwłaszcza sercowo-naczyniowych. Ponadto, badanie homocysteiny jest ważne w diagnostyce i wczesnym wykrywaniu zaburzeń metabolicznych oraz niedoborów witamin – w szczególności B6, B12 i kwasu foliowego. Te mikroskładniki są kluczowe dla prawidłowego metabolizmu homocysteiny w organizmie.
Oczekiwanie na wynik
6 dni roboczych
Pobierany materiał
Krew
Gdzie można wykonać
Przygotowanie
Badanie homocysteiny metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC, ang. high-performance liquid chromatography) służy precyzyjnemu oznaczeniu stężenia homocysteiny całkowitej we krwi. Homocysteina (Hcy) to aminokwas zawierający grupę tiolową, który powstaje w organizmie w wyniku demetylacji metioniny. W warunkach fizjologicznych aminokwas ten jest wytwarzany w niewielkich ilościach, a jego nadmiar jest usuwany przez nerki. W przypadku zaburzeń metabolicznych homocysteina gromadzi się w organizmie i jest wydzielana do krwi.
W przemiany homocysteiny zaangażowane są witaminy B6, B12 oraz kwas foliowy. Ich niedobory mogą prowadzić do podwyższenia poziomu tego aminokwasu. Homocysteina krąży we krwi głównie w postaci związanej z białkami osocza. Badanie metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej (HPLC) jest cenione za swoją dokładność, co jest szczególnie ważne ze względu na niestabilność homocysteiny. Podwyższone stężenie homocysteiny jest uznawane za czynnik aterogenny, co oznacza, że sprzyja rozwojowi zmian miażdżycowych w naczyniach tętniczych, zwiększając ryzyko zawału mięśnia sercowego, udaru mózgu oraz zakrzepicy.
Badanie poziomu homocysteiny jest szczególnie wskazane w następujących sytuacjach:
Normy stężenia homocysteiny mogą różnić się w zależności od laboratorium i zastosowanej metody badawczej, dlatego zawsze należy odnosić się do zakresów referencyjnych podanych na wyniku badania. Ogólnie przyjmuje się, że optymalne stężenie homocysteiny u dorosłych powinno wynosić poniżej 15 µmol/L, przy czym niższe wartości są często uznawane za bardziej korzystne dla zdrowia. Wartości powyżej tej granicy są określane jako hiperhomocysteinemia.
Nie ma specyficznych, powszechnie przyjętych odrębnych norm dla dzieci czy kobiet w ciąży, jednak wysokie stężenia homocysteiny w ciąży są związane ze zwiększonym ryzykiem powikłań. Interpretacja wyników powinna zawsze odbywać się w kontekście klinicznym pacjenta i pod nadzorem lekarza.
Podwyższone stężenie homocysteiny we krwi, czyli hiperhomocysteinemia, może mieć wiele przyczyn i wiąże się z szeregiem negatywnych konsekwencji zdrowotnych.
Główne przyczyny podwyższonego stężenia homocysteiny (hiperhomocysteinemii):
Konsekwencje podwyższonego stężenia homocysteiny:
Badanie poziomu homocysteiny wymaga zazwyczaj specjalnego przygotowania. Zaleca się, aby pacjent był na czczo przez 8-12 godzin przed pobraniem krwi. W tym czasie dozwolone jest picie wyłącznie samej wody.
Ważne: Badanie wymaga użycia specjalnej probówki. Z tego powodu przed wizytą skontaktuj się z wybranym Punktem Pobrań ALAB laboratoria, aby upewnić się, że dysponują odpowiednim sprzętem i mogą wykonać to badanie w wybranej lokalizacji.
Na ostateczny wynik badania stężenia homocysteiny we krwi wpływa szereg czynników, takich, jak:
Badanie wymaga specjalnej próbówki, dlatego w celu jego wykonania skontaktuj się z wybranym Punktem Pobrań.
Obniżenie podwyższonego stężenia homocysteiny wymaga najpierw zidentyfikowania i leczenia podstawowej przyczyny. Jeżeli przyczyną są niedobory witaminowe (kwasu foliowego, B6, B12), kluczowa jest odpowiednio dobrana suplementacja pod kontrolą lekarza. Ważna jest również zbilansowana dieta bogata w te witaminy, a także zmiana stylu życia – zwiększenie aktywności fizycznej, ograniczenie spożycia alkoholu oraz zaprzestanie palenia tytoniu. W przypadku innych schorzeń, takich jak niedoczynność tarczycy czy choroby nerek, leczenie podstawowej choroby często przyczynia się do normalizacji poziomu homocysteiny.