Wirus zapalenia wątroby typu B (WZW B, HBV) antygen HBs Kod ICD: V39

W przedklinicznym i wczesnym klinicznym okresie WZW typu B stwierdza się we krwi antygen powierzchniowy HBs (HBsAg). Pojawia się on we krwi jeszcze przed wystąpieniem pierwszych objawów infekcji. Antygen HBs służy do diagnostyki Wirusowego Zapalenia Wątroby typu B (WZW B) i wykrywania obecności wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV).

Jest to tzw. antygen wczesny, który utrzymuje się we krwi do 10 tygodni (pojawia się średnio od 3-6 tygodni od zakażenia). Jego obecność wskazuje na ostrą, aktywną infekcję i wysoką zakaźność. Jeśli HbsAg utrzymuje się we krwi dłużej niż 10-12 tygodni, może to sugerować przejście zakażenia w stan przewlekły.

Dodatni wynik HBsAg świadczy o ostrym lub przewlekłym zakażeniu WZW typu B, lub o nosicielstwie, gdy podwyższony poziom HBsAg występuje we krwi ponad 6 miesięcy. Głównymi źródłami zakażenia wirusem HBV są krew i preparaty krwiopochodne, kontakty seksualne, droga okołoporodowa.

Szczepienie przeciwko HBV nie powoduje dodatniego wyniku HBsAg, występuje on tylko u osób, które zetknęły się z wirusem. Z tego powodu w przypadku wyniku dodatniego konieczna jest dalsza diagnostyka.

HBS - ANTYGEN HBS (WZW TYPU B) (V39) – kto i kiedy powinien wykonać?

Badanie antygenu HBs jest wykonywane jako:

• badanie przesiewowe w diagnostyce zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B,
• badanie przesiewowe u dawców narządów lub krwi,
• do oznaczenia statusu immunologicznego przed wykonaniem szczepienia.