Arsen Kod ICD: (P11)

Arsen występuje naturalnie w glebie i minerałach i może przedostać się do powietrza, wody i ziemi. W rybach i skorupiakach również możemy znaleźć związki arsenu. 

Objawy zatrucia arsenem zaczynają się od bólów głowy, ciężkiej biegunki i senności. Przy ostrym zatruciu arsenem objawy mogą obejmować biegunkę, wymioty, krew w moczu, skurcze mięśni, utratę włosów i ból brzucha. Zatrucie arsenem ma szczególnie negatywny wpływ na płuca, skórę, nerki i wątrobę. 

Arsen i jego związki nieorganiczne zostały przypisane przez Międzynarodową Agencję Badań nad Rakiem, IARC (International Agency for Research on Cancer) do I grupy czynników o potwierdzonym działaniu rakotwórczym. Potwierdzono wysoką zależność między ryzykiem zachorowania na nowotwór skóry, płuc, pęcherza moczowego, nerek, a stężeniem arsenu w organizmie.

Rozpoznanie zbyt wysokiego stężenia arsenu w organizmie polega na badaniu krwi lub moczu. Badanie arsenu we krwi i jego nieprawidłowe stężenie wskazują na znaczną ekspozycję na ten pierwiastek. Pomiar całkowitego stężenia arsenu w moczu jest uznawany za najbardziej wiarygodny wskaźnik narażenia na arsen w ciągu ostatnich kilku dni.

Badania wykonywane są wysoce czułą metodą Spektrometrią mas sprzężoną z plazmą wzbudzaną indukcyjnie IC-PMS.

Dodatkowe przygotowanie