Nerwica – objawy, rodzaje, przyczyny, diagnostyka i leczenie

Zaburzenia lękowe, często potocznie określane jako nerwica, to jedna z najczęstszych grup zaburzeń psychicznych diagnozowanych zarówno u dorosłych, jak i u młodzieży. W tym artykule wyjaśniamy, czym są zaburzenia lękowe, jakie są ich rodzaje i objawy, jak przebiega proces diagnostyczny oraz jakie metody leczenia przynoszą najlepsze efekty. Sprawdź, co może wskazywać na rozwój zaburzeń lękowych i kiedy warto zgłosić się po pomoc.

Spis treści:

  1. Nerwica: czym są zaburzenia lękowe?
  2. Nerwica: przyczyny rozwoju zaburzeń
  3. Objawy nerwicy: co może świadczyć o rozwoju zaburzeń lękowych?
  4. Rozpoznanie i diagnozowanie nerwicy
  5. Nerwica: podsumowanie informacji o zaburzeniach lękowych

Nerwica: czym są zaburzenia lękowe?

Choć termin „nerwica” wciąż bywa używany w języku potocznym, medycyna  klasyfikuje tego typu dolegliwości jako zaburzenia lękowe. Stanowią one szeroką grupę problemów psychicznych, których wspólnym mianownikiem jest nasilony lęk, często nieadekwatny do realnego zagrożenia. Lęk ten może być uogólniony lub występować w postaci napadów paniki, fobii, natrętnych myśli czy objawów somatycznych.

Niepokój, napięcie i obawy pojawiają się często bez wyraźnej przyczyny, a ich nasilenie może prowadzić do znacznego pogorszenia jakości życia – w pracy, w relacjach i codziennym funkcjonowaniu.

>> Sprawdź: Tężyczka utajona a stres i nerwica. Objawy, diagnostyka i leczenie przypadłości

Rodzaje zaburzeń lękowych

Współczesna klasyfikacja psychiatryczna wyróżnia kilka typów zaburzeń lękowych. Do najczęściej rozpoznawanych należą:

  • Uogólnione zaburzenie lękowe (GAD) – charakteryzuje się przewlekłym i trudnym do opanowania lękiem związanym z codziennymi sprawami.
  • Zaburzenie lękowe z napadami paniki – występujące w postaci nagłych, intensywnych ataków lęku, którym często towarzyszą objawy fizyczne.
  • Fobie specyficzne – dotyczą konkretnych obiektów lub sytuacji, np. strach przed lataniem, zamkniętymi przestrzeniami lub owadami.
  • Zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne (OCD) – natrętne myśli i rytualne zachowania mające na celu redukcję lęku.
  • Zaburzenie lękowe o charakterze społecznym (fobia społeczna) – nadmierny lęk przed oceną i krytyką ze strony innych.
  • Zaburzenie stresowe pourazowe (PTSD) – lęk i objawy somatyczne pojawiające się po traumatycznym przeżyciu.

>> Przeczytaj: Kryptopiroluria – choroba, która nie istnieje

Nerwica: przyczyny rozwoju zaburzeń

Przyczyny powstawania zaburzeń lękowych są złożone i najczęściej wieloczynnikowe. Mogą obejmować:

  • predyspozycje genetyczne,
  • czynniki biologiczne, takie jak zaburzenia w funkcjonowaniu neuroprzekaźników (serotoniny, dopaminy),
  • doświadczenia z dzieciństwa – np. zaniedbanie emocjonalne lub trauma,
  • przewlekły stres – w pracy, rodzinie lub z powodu choroby,
  • osobowość – np. wysoka wrażliwość, perfekcjonizm.

Stresory środowiskowe mogą odgrywać rolę tzw. wyzwalaczy – aktywując objawy u osób podatnych biologicznie i psychicznie.

Czy nerwica jest dziedziczna?

Zaburzenia lękowe mogą występować częściej w rodzinach, co sugeruje istnienie czynnika dziedzicznego. Dziedziczymy jednak nie chorobę, a jedynie podatność – sposób, w jaki organizm reaguje na stres i radzi sobie z napięciem emocjonalnym. Oznacza to, że nawet jeśli bliski krewny cierpiał na zaburzenia lękowe, nie musi to oznaczać, że problem ten dotknie nas.

Pakiet zdrowie psychiczne podstwowy (13 badań) banerek

Nerwica a choroby autoimmunologiczne: czy jest między nimi zależność?

Coraz więcej badań wskazuje na możliwy związek między zaburzeniami lękowymi a chorobami autoimmunologicznymi. Osoby cierpiące na przewlekłe schorzenia, takie jak choroba Hashimoto, toczeń rumieniowaty układowy czy stwardnienie rozsiane, częściej doświadczają objawów lękowych. Może to wynikać z przeciążenia układu nerwowego stresem związanym z chorobą, ale także z bezpośredniego wpływu stanu zapalnego na mózg.

>> Zobacz też: Choroby autoimmunologiczne – czym są? Objawy, diagnostyka i leczenie

Objawy nerwicy: co może świadczyć o rozwoju zaburzeń lękowych?

Zaburzenia lękowe dają zarówno objawy psychiczne, jak i fizyczne. Najczęstsze to:

  • ciągłe napięcie i zamartwianie się,
  • uczucie przytłoczenia codziennymi obowiązkami,
  • drażliwość,
  • trudności z koncentracją,
  • problemy ze snem – trudności z zasypianiem, wybudzenia w nocy.

Z czasem objawy mogą się nasilać i prowadzić do wycofania z życia społecznego lub zawodowego.

Silna nerwica: objawy neurologiczne

W ciężkich przypadkach zaburzeń lękowych mogą wystąpić objawy imitujące choroby neurologiczne, takie jak:

  • zawroty głowy,
  • drętwienie kończyn,
  • drżenie mięśni,
  • uczucie odrealnienia (depersonalizacja, derealizacja),
  • problemy z równowagą,
  • wrażenie „mgły mózgowej”.

Objawy te mogą powodować dodatkowy niepokój i skłaniać do podejrzeń, że przyczyną jest np. niedotlenienie mózgu – co dodatkowo pogłębia lęk.

Silna nerwica: objawy somatyczne

Często obserwuje się także objawy somatyczne, czyli dolegliwości fizyczne bez uchwytnej przyczyny organicznej:

  • bóle w klatce piersiowej,
  • kołatanie serca,
  • duszność,
  • uczucie ucisku w gardle,
  • bóle brzucha, biegunki,
  • wrażenie omdlewania.

Takie objawy bywają mylone z chorobami serca, płuc czy układu pokarmowego, co wydłuża proces diagnostyczny.

Panel farmakogenetyka - badanie wariantów genetycznych (met. RT-PCR)

Rozpoznanie i diagnozowanie nerwicy

Rozpoznanie zaburzeń lękowych opiera się głównie na wywiadzie psychiatrycznym lub psychologicznym. Ważna jest również diagnostyka różnicowa, czyli wykluczenie chorób somatycznych, które mogłyby powodować podobne objawy (np. niedoczynność tarczycy, arytmia, astma). W tym celu często wykonuje się badania laboratoryjne i obrazowe.

Leczenie zaburzeń lękowych jest skuteczne, ale powinno być indywidualnie dobrane. Najlepsze rezultaty przynosi:

  • psychoterapia – szczególnie poznawczo-behawioralna (CBT),
  • zoptymalizowana farmakoterapia – leki przeciwlękowe i przeciwdepresyjne przepisywane przez psychiatrę,
  • zmiana stylu życia – aktywność fizyczna, dieta, regularny sen i ograniczenie używek.

W niektórych przypadkach warto połączyć kilka metod, aby uzyskać optymalne efekty terapeutyczne.

Czy zaburzenia lękowe są wyleczalne?

Zaburzenia lękowe można skutecznie leczyć – wielu pacjentów po terapii wraca do pełnego funkcjonowania. Kluczem jest odpowiednio wczesna diagnoza i konsekwentne stosowanie zaleconych metod leczenia. Im wcześniej zostanie wdrożona pomoc, tym większe szanse na całkowite ustąpienie objawów.

To może Cię zainteresować:

>> Depresja. Objawy, przyczyny, diagnostyka i leczenie

>> Depresja u dzieci i młodzieży

Pakiet zdrowie psychiczne rozszerzony (15 badań) banerek

Nerwica: podsumowanie informacji o zaburzeniach lękowych

Zaburzenia lękowe, choć wciąż często określane potocznie jako „nerwica”, to poważna, ale całkowicie uleczalna dolegliwość. Objawy mogą mieć charakter psychiczny i fizyczny, co utrudnia postawienie trafnej diagnozy bez pomocy specjalisty. Jeśli zauważasz u siebie objawy, które utrudniają codzienne funkcjonowanie – nie czekaj. Wczesna interwencja to pierwszy krok do odzyskania komfortu życia.


Bibliografia

  1. Heitzman J., Rymaszewska J., Zaburzenia lękowe – epidemiologia, rozpoznawanie i leczenie, „Psychiatria Polska” 2019.
  2. Szuhany KL, Simon NM. A Review of Anxiety Disorders. JAMA. 2023.
  3. Wciórka J., Pużyński S., red. Psychiatria. Podręcznik dla studentów medycyny. PZWL; 2011.
Sara Aszkiełowicz
Sara Aszkiełowicz
Absolwentka Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, obecnie odbywająca szkolenie specjalizacyjne w Klinice Endokrynologii i Chorób Metabolicznych Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się na zaburzeniach wzrastania, przedwczesnym i opóźniającym się dojrzewaniu płciowym, chorobach nadnerczy oraz zaburzeniach mineralizacji kości i gospodarki wapniowo-fosforanowej u dzieci.

Social

80,323FaniLubię
0ObserwującyObserwuj
16,812SubskrybującySubskrybuj

Przeczytaj też