Laboratoryjna diagnostyka boreliozy może nastręczać trudności. Laboratorium dysponuje bardzo wieloma badaniami, które należy dobierać w zależności od celu badania. Należy pamiętać, iż w przypadku boreliozy – podobnie jak w przypadku wszystkich badań laboratoryjnych – wyniki badań serologicznych należy zawsze rozpatrywać razem z obrazem klinicznym. Jeśli wyniki badań serologicznych są niejasne lub nieoznaczone, zaleca się powtórzenie testu w czasie rozwoju choroby (np. po 3-4 tygodniach).
Wstępna diagnostyka boreliozy i testy potwierdzenia (badania serologiczne)
- Wstępna diagnostyka boreliozy obejmuje wykonanie przeciwciał w klasie IgM oraz IgG met. CLIA – Borelioza pakiet przesiewowy. Jeśli wynik jest ujemny, to na tym etapie badania się kończą.
- Jeśli mamy wynik dodatni lub wątpliwy, należy go potwierdzić i zrobić badania w klasie IgM oraz IgG metodą Western-Blot – Borelioza pakiet potwierdzenia. Wynik dodatni w połączeniu z objawami klinicznym jest potwierdzeniem zachorowania na boreliozę.
Szczegółowe informacje na temat diagnostyki boreliozy na tym etapie zakażenia znajdziesz TUTAJ.
Diagnostykę serologiczną możemy zastosować po co najmniej 4 tygodniach od zakażenia. Jest to związane z faktem, iż przeciwciała przeciwko Borrelia burgdorferi pojawiają się dopiero po kilku tygodniach – organizm musi mieć czas na wytworzenie odpowiedzi immunologicznej.
Diagnostyka boreliozy stosowana w przypadku trudności diagnostycznych
Krążące kompleksy immunologiczne (KKI)
Uzupełnieniem diagnostyki boreliozy wykonywanym w przypadku trudności diagnostycznych są badania krążących kompleksów immunologicznych. Zaleca się je pacjentom, którzy mają objawy zakażenia bakterią Borrelia burgdorferi, jednak nie wykryto u nich przeciwciał testami standardowymi.
Badania wykonane u polskich pacjentów pokazują, iż KKI w boreliozie wykrywa się aż w 80% surowic osób z negatywnymi wynikami testów standardowych testów serologicznych. Takie fałszywie ujemnie wyniki wynikają z faktu, iż krążące przeciwciała wiążą się w krążące kompleksy immunologiczne przez antygeny bakteryjne.
Oba badania są dostępne w sklepie internetowym ALAB laboratoria:
- Krążące kompleksy immunologiczne (KKI) anty Borrelia burgdorferi IgG met. Immunoblot
- Krążące kompleksy immunologiczne (KKI) anty Borrelia burgdorferi IgM met. Immunoblot
Test transformacji limfocytów (LTT)
Innym badaniem uzupełniającym standardową diagnostykę boreliozy jest badanie LTT (test transformacji limfocytów). Ocenia ono odpowiedź komórkową i dostarcza informacji nt. aktywności infekcji.
Badanie wykonuje się u pacjentów, którzy mają symptomy infekcji, ale standardowe testy serologiczne są ujemne lub niejednoznaczne.
Badanie jest również przydatne u pacjentów z niedoborami odporności w postaci niedoborów immunoglobulin w klasie G. U takich osób wyniki rutynowych testów na boreliozę są fałszywie negatywne.
Test CD57+/CD3-
Ostatnim badaniem, które ma zastosowanie jako test pomocniczy w diagnostyce seronegatywnej boreliozy jest test CD57+/CD3-. Wskazany jest u pacjentów, u których objawy są obecne dłużej niż rok.
Oznaczana w teście specyficzna wartość subpopulacji limfocytów CD57+/CD3- wskazuje na stopień zakażenia. Test został opracowany dla populacji osób dorosłych, nie ma zastosowania u dzieci.
Monitorowanie leczenia boreliozy
Testy serologiczne, wykrywające przeciwciała IgG i IgM nie nadają się do monitorowania skuteczności leczenia. W tym celu mogą być stosowane opisane już wyżej testy na boreliozę:
- Borrelia met. ELISPOT – badanie LTT (test transformacji limfocytów) może być wykonane po około 6 tyg. po zakończeniu terapii antybiotykami
- Test borelioza CD57+/CD3- – jest wskazany pomocniczo w monitorowaniu leczenia.
Ponadto do monitorowania leczenia boreliozy używany jest Test C6 Lyme będący serologicznym markerem skuteczności terapii tej choroby. Zaleca się trzykrotne wykonanie testu – w momencie rozpoczęcia leczenia antybiotykami, a następnie po 6 i 12 miesiącach leczenia.
