Cholesterol HDL – co to jest dobry cholesterol i co zrobić, gdy jego poziom jest za niski?

Cholesterol HDL, nazywany „dobrym” cholesterolem, pełni bardzo ważną rolę w naszym organizmie, a jego prawidłowy poziom pomaga chronić przed chorobami układu sercowo-naczyniowego. Zbyt niskie stężenie jest sygnałem alarmującym i często wymaga modyfikacji stylu życia. Dowiedz się, co to jest cholesterol HDL i jakie są jego normy.

Spis treści:

  1. Co to jest cholesterol HDL?
  2. Cholesterol HDL w surowicy – kiedy wykonać badanie?
  3. Cholesterol HDL – normy
  4. Jak podwyższyć poziom cholesterolu HDL?

Co to jest cholesterol HDL?

Cholesterol HDL to inaczej cholesterol frakcji lipoprotein o dużej gęstości (high densitylipoprotein). Duża gęstość bierze się z wysokiej zawartości białka w cząsteczce (powyżej 50% masy).

Cholesterol HDL bierze udział w tzw. zwrotnym transporcie cholesterolu. Przenosi go z tkanek oraz ścian tętnic do wątroby. Tam cholesterol ulega przetworzeniu i ostatecznie jest wydalany z żółcią do przewodu pokarmowego, a następnie w pewnej części usuwany z organizmu.

>> Zobacz także: Lipoproteiny – klucz do zrozumienia lipidogramu

Ponieważ cholesterol HDL pomaga usuwać nadmiar cholesterolu z krwi i zapobiega odkładaniu się jego złogów w tętnicach, nazywany jest „dobrym” cholesterolem. Działa w ten sposób ochronnie na układ krwionośny, zmniejszając ryzyko rozwoju miażdżycy i innych chorób sercowo-naczyniowych.

Ponadto cholesterol HDL:

  • wykazuje działanie antyoksydacyjne,
  • hamuje utlenianie cholesterolu LDL,
  • działa przeciwzapalnie,
  • działa przeciwapoptotycznie,
  • przywraca prawidłowe funkcjonowanie śródbłonka naczyń krwionośnych.
Pod wpływem stresu oksydacyjnego, stanu zapalnego i glikacji dochodzi do zmiany składu lipoprotein, co wiąże się z powstaniem nieprawidłowego HDL, który ma ograniczoną możliwość zwrotnego transportu cholesterolu. Tym samym może mieć on działanie proaterogenne, czyli sprzyjające rozwojowi miażdżycy.

Cholesterol HDL w surowicy – kiedy wykonać badanie?

Poziom cholesterolu HDL w surowicy można określić przy pomocy badań laboratoryjnych z krwi. Najczęściej wykonuje się od razu cały lipidogram, czyli ocenę stężenia:

  • cholesterolu całkowitego,
  • cholesterolu frakcji LDL,
  • cholesterolu frakcji HDL,
  • cholesterolu nie-HDL,
  • triglicerydów,
  • kwasu moczowego w surowicy.
pakiet lipidogram extra baner

Dodatkowo można oznaczyć stężenie apolipoproteiny B (apoB). Jest to zalecane szczególnie u osób ze zwiększonym stężeniem triglicerydów, zespołem metabolicznym, cukrzycą, otyłością i bardzo niskim stężeniem cholesterolu LDL. Rekomendowane jest również, aby przynajmniej raz w życiu dokonać pomiaru lipoproteinyLp(a).

Badanie cholesterolu HDL i cały lipidogram powinny być wykonywane regularnie w ramach profilaktyki. Osobom dorosłym należącym do grupy ryzyka zalecane jest ono raz w roku.

>> Zobacz także: Profil lipidowy – część 1: Triglicerydy

Cholesterol HDL – normy

Za wartość docelową cholesterolu HDL uznaje się:

  • > 40 mg/dl (1,0 mmol/l) dla mężczyzn,
  • > 45 mg/dl (1,2 mmol/l) dla kobiet.

Wyniki badań laboratoryjnych powinny być zawsze interpretowane przez lekarza z uwzględnieniem ogólnego stanu zdrowia, przynależności do grupy ryzyka, obecności objawów klinicznych oraz wyników innych testów.

Podwyższony cholesterol HDL – co oznacza?

Wyższy poziom cholesterolu HDL jest na ogół uznawany za korzystny. Jednocześnie wskazuje się, że wbrew pozorom jego bardzo wysokie prawdopodobnie nie chroni przed chorobami układu krążenia, a wręcz przeciwnie – HDL powyżej 90 mg/dl (> 2,3 mmol/l) może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem chorób układu krążenia o podłożu miażdżycowym.

Cholesterol HDL poniżej normy – na co wskazuje?

Warto mieć na uwadze, że wiele badań wykazało odwrotną zależność między stężeniem cholesterolu HDL a ryzykiem miażdżycy. Jednak jednocześnie nie ustalono, aby niski poziom tej lipoproteiny zwiększał ryzyko zachorowania. Dlatego w ocenie ryzyka chorób sercowo-naczyniowych należy brać pod uwagę jeszcze pozostałe parametry i inne czynniki.

>> Zobacz także: Dyslipidemia – co to jest i jak powstaje?

Jak podwyższyć poziom cholesterolu HDL?

Zgodnie z rekomendacjami wszelkie działania powinny być skupione wokół zmniejszenia poziomu cholesterolu LDL, a nie zwiększenia stężenia cholesterolu HDL. Należy pamiętać, że na poziom lipoprotein ma wpływ styl życia. Dlatego u wszystkich osób wskazana jest zmiana szkodliwych nawyków.

Poprawę ogólnego profilu lipoprotein można osiągnąć poprzez:

  • normalizację masy ciała (zaobserwowano wzrost HDL o 0,4 mg/dl na każdy utracony kilogram),
  • regularną aktywność fizyczną o umiarkowanej intensywności (ok. 300 minut tygodniowo),
  • zaprzestanie palenia tytoniu,
  • stosowanie dobrze zbilansowanej diety (ograniczenie tłuszczów trans oraz spożywanie węglowodanów złożonych, produktów bogatych w błonnik, o niskim indeksie glikemicznym).

>> Zobacz także: Dieta w hipercholesterolemii. Co jeść, a czego unikać przy wysokim cholesterolu? Przykładowy jadłospis

Utrzymywanie cholesterolu HDL na odpowiednim poziomie może pełnić funkcję ochronną poprzez zmniejszenie ryzyka rozwoju miażdżycy. Jeżeli w profilu lipidowym zostaną stwierdzone odchylenia od normy, należy wprowadzić zmiany w stylu życia, obejmujące regularną aktywność fizyczną, normalizację masy ciała, stosowanie zdrowej diety oraz rezygnację z palenia tytoniu.

Opieka merytoryczna: lek. Kacper Staniszewski


Bibliografia

  1. M. Banach i in., Wytyczne PTL/KLRWP/PTK/PTDL/PTD/PTNT diagnostyki i leczenia zaburzeń lipidowych w Polsce 2021, Nadciśnienie Tętnicze w Praktyce Rok 2021, t. 7, nr 3, s. 113–222
  2. J. Banach, W. Sinkiewicz, Cholesterol HDL — przyjaciel czy wróg?, Kardiologia Polska 2013, t. 71, nr 3, s. 290–294
  3. D. Płaczkiewicz, A. Kleinrok, Aktualne wytyczne leczenia zaburzeń lipidowych, Kardiologia po Dyplomie 2010, t. 9, nr 3, s. 65–75
  4. https://www.mp.pl/pacjent/cholesterol/hipercholesterolemia/318115,cholesterol-hdl-normy (dostęp 15.11.2024)
  5. Wytyczne ESC/EAS dotyczące postępowania w dyslipidemiach: jak dzięki leczeniu zaburzeń lipidowych obniżyć ryzyko sercowo‑naczyniowe (2019)
Angelika Janowicz
Angelika Janowicz
Z wykształcenia pielęgniarka, absolwentka Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Doświadczenie zawodowe zdobywała w gabinecie zabiegowym, a także w poradni laryngologicznej, pediatrycznej i kardiologicznej. Interesuje się psychodietetyką i żywieniem człowieka w chorobach metabolicznych – w szczególności zastosowaniem diet niskowęglowodanowych w insulinooporności.

Social

80,323FaniLubię
0ObserwującyObserwuj
16,812SubskrybującySubskrybuj

Przeczytaj też