Choroba (zespół) syropu klonowego – objawy, diagnostyka, leczenie i dieta

Choroba syropu klonowego to rzadkie, dziedziczne schorzenie metaboliczne. Charakteryzuje się zaburzeniem metabolizmu aminokwasów rozgałęzionych, takich jak leucyna, izoleucyna i walina. Jej nazwa pochodzi od charakterystycznego, słodkiego zapachu moczu. Wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia są bardzo ważne dla uniknięcia poważnych powikłań. Dowiedz się, jakie są objawy choroby syropu klonowego i na czym polega jej leczenie.

Spis treści:

  1. Czym jest choroba syropu klonowego?
  2. Przyczyny wystąpienia zespołu syropu klonowego
  3. Objawy choroby syropu klonowego u dorosłych i dzieci
  4. Diagnoza zespołu syropu klonowego
  5. Choroba syropu klonowego: leczenie
  6. Choroba syropu klonowego: dieta i jej znaczenie w życiu chorego

Czym jest choroba syropu klonowego?

Choroba syropu klonowego to genetyczna wada metabolizmu aminokwasów rozgałęzionych: leucyny, izoleucyny i waliny. Z powodu wrodzonego braku lub niedoboru enzymów odpowiedzialnych za ich przemianę, dochodzi do ich gromadzenia się we krwi, płynie mózgowo-rdzeniowym i moczu.

Nagromadzenie wspomnianych aminokwasów odpowiada za charakterystyczny zapach moczu przypominający syrop klonowy. Właśnie od tego objawu schorzenie wzięło swoją nazwę.

Ciekawostka:
Zespół syropu klonowego należy do chorób rzadkich. Występuje z częstotliwością 1:200 tysięcy urodzeń.

Postacie choroby syropu klonowego

Choroba syropu klonowego występuje w pięciu postaciach, które różnią się przebiegiem i ciężkością objawów. Są to:

  • postać klasyczna,
  • postać pośrednia,
  • postać przepuszczająca,
  • postać tiamino-zależna,
  • postać z niedoborem podjednostki E3.

Najczęstszą postacią jest klasyczna choroba syropu klonowego. Charakteryzuje się wczesnym początkiem oraz ciężkim przebiegiem. Schorzenie ujawnia się w pierwszych dobach życia zdrowo urodzonego noworodka. Nierozpoznana i nieleczona choroba syropu klonowego prowadzi do śpiączki i niewydolności oddechowej w ciągu 10 dni, a następnie do śmierci dziecka.

>> Zobacz także: Choroby rzadkie i ultrarzadkie

profil aminokwasow banerek

Przyczyny wystąpienia zespołu syropu klonowego

Choroba syropu klonowego jest spowodowana mutacją w 1 z 3 genów:

  • BCKDHA,
  • BCKB,
  • DBT.

Mutacje we wspomnianych genach zaburzają funkcje enzymów, uniemożliwiając metabolizm leucyny, izoleucyny i waliny.

Choroba syropu klonowego jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Oznacza to, że aby doszło do jej ujawnienia, dziecko musi odziedziczyć wadliwy gen od obojga rodziców. Zachorować mogą zarówno chłopcy, jak i dziewczynki. Ryzyko choroby syropu klonowego wzrasta, jeżeli para jest ze sobą spokrewniona.

Objawy choroby syropu klonowego u dorosłych i dzieci

W przypadku najczęstszej, klasycznej postaci choroby syropu klonowego w momencie narodzin nie są obecne żadne objawy. Już w ciągu pierwszych 24 godzin życia dochodzi do podwyższenia stężenia aminokwasów rozgałęzionych we krwi, a w woskowinie można wyczuć charakterystyczny słodki zapach. Jeżeli nie zostanie wdrożone leczenie, w ciągu kolejnych dni pojawiają się:

  • drażliwość,
  • senność,
  • apatia,
  • brak apetytu,
  • trudności ze ssaniem,
  • wymioty,
  • ulewanie,
  • drżenie kończyn,
  • obniżone napięcie mięśniowe,
  • słodki zapach moczu.

Objawy choroby syropu klonowego szybko postępują, prowadząc do encefalopatii, drgawek, bezdechu, śpiączki, obrzęku mózgu, niewydolności wielonarządowej i śmierci.

Wczesne rozpoznanie i wdrożenie leczenia choroby syropu klonowego pozwala zapobiec postępowi choroby. Wówczas schorzenie przebiega bezobjawowo. Jednak nieprzestrzeganie zaleceń terapeutycznych w każdym momencie życia może prowadzić do powikłań w postaci zaburzeń neurologicznych (m.in. zaburzeń koncentracji, nadpobudliwości, ograniczenia rozwoju ruchowego i intelektualnego, padaczki).

>> Zobacz także: Czy warto poznać swoje geny? Znaczenie badań genetycznych w diagnostyce i leczeniu chorób

Warto wiedzieć:
Na późniejszym etapie życia objawy choroby syropu klonowego mogą zaostrzać się pod wpływem stresu metabolicznego (np. przy infekcji, wymiotach, głodówce).

Diagnoza zespołu syropu klonowego

Wczesne rozpoznanie choroby syropu klonowego jest bardzo ważne dla zatrzymania postępu choroby i uniknięcia groźnych powikłań. W Polsce noworodki są objęte programem badań przesiewowych finansowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia, które umożliwiają wykrycie chorób wrodzonych – w tym zaburzeń metabolizmu aminokwasów.

Badanie przesiewowe noworodka w kierunku choroby syropu klonowego polega na pobraniu krwi włośniczkowej (najczęściej z pięty) na specjalną bibułkę. Dzięki nim możliwe jest wykrycie nieprawidłowości zanim pojawią się objawy.

W diagnostyce choroby syropu klonowego pomocne są także testy laboratoryjne:

  • oznaczenie stężenia leucyny, izoleucyny i waliny we krwi,
  • oznaczenie α-ketokwasów w moczu.

Mutacje w genach odpowiedzialnych za rozwój choroby syropu klonowego można wykryć w badaniach genetycznych.

choroba syropu klonowego banerek

Choroba syropu klonowego: leczenie

Leczenie choroby syropu klonowego polega w głównej mierze na stosowaniu odpowiedniej diety. Zalecenia dietetyczne muszą być przestrzegane przez całe życie. W przypadku stresu metabolicznego konieczne jest szybkie usunięcie metabolitów przy pomocy hemodializy, hemofiltracji lub dializy otrzewnowej oraz wlewów dożylnych z glukozy.

Dziecko z rozpoznaną chorobą syropu klonowego powinno pozostawać pod stałą opieką lekarza i dietetyka. Ważne jest regularne monitorowanie parametrów biochemicznych.

Choroba syropu klonowego: dieta i jej znaczenie w życiu chorego

Dieta w przebiegu choroby syropu klonowego polega na ograniczeniu spożycia leucyny, izoleucyny i waliny. Są to aminokwasy obecne w białkach pochodzenia zwierzęcego i roślinnego. Produkty dozwolone to m.in.:

  • ziemniaki,
  • warzywa (poza strączkami),
  • niektóre owoce (jabłka, wiśnie, arbuz, śliwki, winogrona, cytryny, mandarynki, pomarańcze, białe i czerwone porzeczki),
  • niewielka ilość kasz,
  • oleje roślinne,
  • miód,
  • produkty niskobiałkowe na bazie skrobi roślinnych,
  • specjalistyczne preparaty białkozastępcze,
  • zamienniki jaj.

Niedozwolone jest spożywanie mięsa, wędlin, jaj, ryb, mleka, serów i wszystkich wyrobów, które je zawierają. Konieczne jest układanie diety w taki sposób, aby ilość aminokwasów była odpowiednia dla wieku i masy ciała, a jednocześnie zostały dostarczone wszystkie inne niezbędne składniki odżywcze.

>> Zobacz także: Dieta lekkostrawna z wysoką i niską zawartością białka. Zasady żywienia i przykładowy jadłospis

Choroba syropu klonowego jest rzadkim schorzeniem genetycznym. Charakteryzuje się brakiem lub niedoborem enzymów odpowiedzialnych za metabolizm leucyny, izoleucyny i waliny. Najczęściej objawy pojawiają się w pierwszych dniach życia dziecka. Wczesne wykrycie choroby syropu klonowego jest możliwe dzięki badaniom przesiewowym noworodków.

Opieka merytoryczna: lek. Katarzyna Banaszczyk


Bibliografia

  1. Polskie Stowarzyszenie Pomocy Chorym na Fenyloketonurię i Choroby Rzadkie „Ars Vivendi”, Poradnik dla chorych na MSUD oraz dla ich rodzin i wolontariuszy, Warszawa 2011
  2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK557773/ (dostęp 16.01.2025)
  3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK1319/ (dostęp 16.01.2025)

Angelika Janowicz
Angelika Janowicz
Z wykształcenia pielęgniarka, absolwentka Uniwersytetu Medycznego im. Piastów Śląskich we Wrocławiu. Doświadczenie zawodowe zdobywała w gabinecie zabiegowym, a także w poradni laryngologicznej, pediatrycznej i kardiologicznej. Interesuje się psychodietetyką i żywieniem człowieka w chorobach metabolicznych – w szczególności zastosowaniem diet niskowęglowodanowych w insulinooporności.

Social

80,323FaniLubię
0ObserwującyObserwuj
16,812SubskrybującySubskrybuj

Przeczytaj też